Deze voortreffelijke ets toont een vrouw die sierlijk achter een rijk versierde harp zit, haar gezicht toont een introspectieve, bijna dromerige uitdrukking. De ingewikkelde lijnen van de harp omlijsten haar etherische figuur en creëren een samenspel van elegantie en mysterie. De fijn uitgewerkte details van de krullingen van het instrument en de delicate handbewegingen van de vrouw roepen een stille intimiteit op, terwijl het vage borstbeeld op de achtergrond een klassiek accent toevoegt, waardoor de compositie wordt verrijkt met diepte en historische resonantie.

Uitgevoerd met meesterlijk gebruik van subtiele kruis-schakeringen en fijne lijnen, illustreert het werk de finesse van ets-technieken uit het begin van de 20e eeuw. Het monochrome palet geeft een tijdloze kwaliteit, waarbij vorm en schaduw worden benadrukt boven kleur, wat de kijker uitnodigt tot een contemplatieve stemming. Emotioneel straalt het werk een zachte melancholie uit, vermengd met verfijnde gratie, en nodigt het uit tot het nadenken over de gedachten van de vrouw of de bijna hoorbare muziek buiten het kader. Een viering van vrouwelijkheid en kunst, waarbij delicate details prachtig in balans zijn met expressieve resonantie, typerend voor de esthetische elegantie van zijn tijd.