Het doek barst van de rozen - een symfonie van roze en rood, geaccentueerd door crèmekleurige wittinten en zacht geel. De kunstenaar legt op meesterlijke wijze de vergankelijke schoonheid van de bloemen vast, hun fluweelzachte bloemblaadjes weergegeven met delicate penseelstreken die het oog lijken te strelen. Het spel van licht en schaduw op de bloemen voegt een gevoel van diepte en volume toe, waardoor elke bloem lijkt te ademen met leven.

De compositie voelt weelderig en groen aan; het trekt je binnen en nodigt je uit om jezelf te verliezen in de bloemrijke omhelzing. De rozen lijken over een bed van rijk groen te stromen, de bladeren en het gebladerte voegen een textuurcontrast toe aan de zachtheid van de bloemen. Je kunt bijna de zoete geur inademen, voorgesteld door de bekwame toepassing van de verf. Het is een viering van de kunst van de natuur - een moment van pure, onvervalste schoonheid, bewaard voor de eeuwigheid.