Płótno wybucha feerią róż – symfonią różu i czerwieni, przeplataną kremową bielą i delikatnymi żółciami. Artysta z maestrią uchwycił ulotne piękno kwiatów, ich aksamitne płatki oddane za pomocą delikatnych pociągnięć pędzla, które zdają się głaskać oko. Gra światła i cienia na kwiatach dodaje poczucia głębi i objętości, sprawiając, że każdy kwiat zdaje się oddychać życiem.

Kompozycja wydaje się bujna i zielona; wciąga, zapraszając do zatracenia się w kwiatowym uścisku. Róże zdają się wysypywać na bogaty, zielony dywan, a liście i listowie dodają fakturalnego kontrapunktu miękkości kwiatów. Prawie można wdychać słodki zapach, wyobrażony dzięki umiejętnemu użyciu farby. To celebracja sztuki natury – chwila czystego, nieskażonego piękna, zachowana na wieczność.