Het kunstwerk, doordrenkt met vloeibaarheid en beweging, vangt een levendige haven scène, doordrenkt met de vibrerende energie van maritiem leven. Schepen van verschillende groottes domineren het doek, hun majestueuze masten stijgen naar een zachte, sombere lucht die zowel sereniteit als belofte suggereert. Monet's bedreven penseelvoering creëert een sprankelend effect op het water, terwijl de rompen van de boten subtiele tinten weerspiegelen die met het licht dansen. De losse, expressieve penseelstreken roepen een gevoel van urgentie op, en trekken ons in de atmosfeer van de haven van Rouen. Je kunt bijna het zachte geklots van het water tegen de boten horen, de bries voelen die de zeilen laat bewegen en de kameraadschap ervaren van de zeelieden die zich voorbereiden op hun reizen.

Naarmate we dieper in het doek verkennen, onthult het kleurenpalet een betoverende mix van zachte blauwtinten, gedempte groenen en delicate beige. De interactie van deze kleuren creëert diepte, waarbij de koele tinten van het water contrasteren met de warme bruintinten en zwart van de schepen. Deze cadans van tinten omarmt de toeschouwer en nodigt uit tot contemplatie. De historische context benadrukt het belang van dit stuk; geschilderd in een tijd van snelle industriële veranderingen, weerspiegelt dit werk niet alleen de schoonheid van de natuur, maar ook de harmonie tussen mens en machine — een vluchtig moment vastgelegd in de tijd, waarbij de boten weer dansen op het water, onvertelde verhalen met zich meedragend. Monet's weergave overstijgt het gewone en benadrukt de diepere verbinding tussen landschap en menselijke inspanning, voor eeuwig vereeuwigd in zijn expressieve penseelstreken.