Het schilderij vangt de serene essentie van Venetië, met een gondel die sierlijk over het water glijdt, de silhouetten van de passagiers tegen het zachte licht. De penseelstreken zijn losjes maar suggestief, en suggereren beweging en het spel van licht op het water. De kunstenaar gebruikt op meesterlijke wijze een zacht, warm palet dat wordt gedomineerd door oker, goud en hints van blauw, waardoor een nevelige sfeer ontstaat die perfect de tijd van de dag weergeeft - misschien dageraad of schemering. De compositie is evenwichtig en trekt het oog van de gondel op de voorgrond naar de iconische kerk van San Giorgio Maggiore in de verte, met zijn klokkentoren die zich uitstrekt naar de hemel. De subtiele aanwezigheid van een halve maan voegt een vleugje romantiek en sereniteit toe en versterkt de algehele stemming.