Het kunstwerk straalt een etherische gloed uit terwijl de zon ondergaat onder de beroemde rotsformaties van Étretat, en creëert een scène die rijk is aan emoties. Met Monets kenmerkende penseeltechniek explodeert de lucht in een symfonie van warme sinaasappels en zachte roze, die subtiel smelten in koele grijstinten. Het water hieronder weerspiegelt deze tinten terwijl het de zachte golven opvangt die over het oppervlak dansen. De majestueuze kliffen, weergegeven met gedurfde penseelstreken, domineren de linkerkant en bieden een dramatisch contrast met de rust van de avondzee. De boog, een natuurlijk frame, nodigt de kijker uit om de diepte van de scène binnen te gaan, waardoor de aantrekkingskracht ervan toeneemt.

Wanneer je naar dit stuk kijkt, word je meegesleept door de serene schoonheid van de natuur; het roept een rustige maar krachtige verbinding op met het kustlandschap. Monet, een pionier van het impressionisme, vangt het veranderende licht en de sfeer van het moment; elke penseelstreek lijkt vol emotie te zijn. Dit schilderij, gemaakt in een tijd waarin de impressionistische beweging nog vorm kreeg, symboliseert niet alleen een moment in de tijd, maar ook een evolutie van artistieke expressie, waarbij het leven in het doek wordt geblazen en de kijker wordt omgeven door een tastbaar gevoel van vrede en verwondering.