Gebaad in het etherische licht van een volle maan, vangt deze nachtelijke haven scène een rustig maar evocatief moment aan de waterkant. Het heldere maanlicht danst op de zachte golven van de zee en werpt zilveren reflecties die de blik naar de horizon trekken, waar schepen rustig voor anker liggen. De meesterlijke toepassing van clair-obscur door de kunstenaar is duidelijk zichtbaar in het dramatische contrast tussen de donkere silhouetten van boten en gebouwen en de stralende hemel, wat de scène een bijna mystieke sfeer geeft.

De compositie is zorgvuldig uitgebalanceerd, met op de voorgrond een gebogen stenen kade waar een eenzame figuur contemplatief zit, terwijl de schaduwachtige vormen van andere figuren en structuren de blik leiden naar de heldere maan. Het kleurenpalet met subtiele overgangen van diepblauw, grijs en gedempte aardetinten roept een serene, contemplatieve sfeer op, nodigt de kijker uit om de koele nachtelijke lucht te voelen en het zachte kabbelende geluid van het water te horen. Dit werk voelt aan als een tijdloze meditatie over eenzaamheid en de stille schoonheid van de nacht, een historische blik op het maritieme leven, poëtisch gevoelig weergegeven.