De scène ontvouwt zich met een voelbare warmte en trekt de blik onmiddellijk naar een weelderig tropisch landschap. Een levendig spectrum aan kleuren domineert de compositie: een stralende luifel van geel, oranje en diepblauw roept het gevoel op van zonlicht dat door hoge bomen filtert. De penseelvoering van de kunstenaar, hoewel schijnbaar eenvoudig, creëert een textuur die leven blaast in elk element. Op de voorgrond zijn twee figuren aanwezig: een man die iets draagt dat op een juk lijkt, en een vrouw die sereen zit, haar houding nodigt uit tot contemplatie.

Er zit een zekere droomachtige kwaliteit in; het gevoel te worden getransporteerd naar een ver en exotisch rijk. Gauguins karakteristieke kleurgebruik, de afgeplatte perspectief en de subtiele vervormingen van de vorm dragen bij aan een gevoel van mysterie en anderszijn. De kleuren, rijk en levendig, en de dikke, getextureerde penseelstreken die het een onmiddellijke, tastbare kwaliteit geven. Het algehele effect is van een stille schoonheid, doordrenkt van een gevoel van tijdloosheid en de allure van het onbekende.