Het schilderij toont een vredig landschap waar de rust van het plattelandsleven zich voor onze ogen ontvouwt; een gouden hoop hooi springt prominent in het oog in de voorgrond, de textuur nodigt je uit om het aan te raken—zacht maar stevig. Verderop strekken weelderige velden zich uit als een kleurrijke deken, geweven met tinten groen en koraal, levendig met het gefluister van zomerse briesjes. In de verte beschutten eenvoudige huisjes zich tussen de bomen, hun bescheiden vormen suggereren warmte en vertrouwdheid; ze lijken te behoren tot een vervlogen tijd, en roepen gedachten op over zonnige middagen waar de tijd langzaam verstrijkt.