Μουδιασμένη στο αιθέριας λάμψης φως της πανσελήνου, αυτή η νυχτερινή σκηνή στο λιμάνι αποτυπώνει μια ήρεμη αλλά συναισθηματική στιγμή στην άκρη του νερού. Το λαμπερό φως του φεγγαριού χορεύει στα απαλά κύματα της θάλασσας, ρίχνοντας ασημένιες αντανακλάσεις που τραβούν το βλέμμα προς τον ορίζοντα, όπου τα πλοία ησυχάζουν αγκυροβολημένα. Η δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη στην τεχνική του chiaroscuro είναι εμφανής στην δραματική αντίθεση ανάμεσα στις σκοτεινές σιλουέτες των πλοίων και των κτιρίων και τον φωτεινό ουρανό, δίνοντας στην σκηνή σχεδόν μυστικιστική ατμόσφαιρα.

Η σύνθεση είναι προσεκτικά ισορροπημένη, με την καμπύλη πέτρινη προβλήτα στο προσκήνιο όπου κάθεται μια μοναχική φιγούρα στοχαστικά, ενώ οι σκιώδεις μορφές άλλων ανθρώπων και κτιρίων καθοδηγούν το βλέμμα προς το φωτεινό φεγγάρι. Η παλέτα χρωμάτων με τις λεπτές διαβαθμίσεις βαθιών μπλε, γκρι και γήινων τόνων δημιουργεί μια ήρεμη, στοχαστική διάθεση, προσκαλώντας τον θεατή να νιώσει τον δροσερό νυχτερινό αέρα και να ακούσει τους ήπιους ήχους του νερού. Το έργο μοιάζει με μια διαχρονική διαλογιστική μελέτη για τη μοναξιά και την ήσυχη ομορφιά της νύχτας, μια ιστορική ματιά στη θαλάσσια ζωή με ποιητική ευαισθησία.