Αυτή η ήρεμη ζωγραφιά αιχμαλωτίζει μια ήσυχη αγροτική σκηνή λουσμένη σε απαλό πρωινό φως, όπου μια γυναίκα στέκεται σιωπηλή δίπλα σε μια στοίβα σανό σε έναν οπωρώνα. Οι λεπτές πινελιές και οι χαλαρές αλλά σκόπιμες ιμπρεσιονιστικές πινελιές δημιουργούν μια υφή που προσκαλεί το μάτι να περιπλανηθεί μέσα από το σποραδικό φως που παίζει πάνω στο καταπράσινο γρασίδι και τα μηλεώνες. Η παλέτα κυριαρχείται από απαλούς πράσινους και γήινους καφέ τόνους, διακοσμημένη με τα απαλά μπλε και λευκά του απλού φορέματος και καπέλου της γυναίκας, προκαλώντας μια ήρεμη και ταπεινή σύνδεση με τη φύση.

Η σύνθεση ισορροπεί τις φυσικές μορφές των δέντρων με το γεωμετρικό σχήμα της στοίβας και την κάθετη φιγούρα της γυναίκας, προάγοντας έναν αρμονικό ρυθμό που φαίνεται τόσο οικείος όσο και εκτεταμένος. Το έργο αντανακλά τη δέσμευση του καλλιτέχνη να αποτυπώσει την καθημερινή αγροτική ζωή με ζεστασιά και αμεσότητα, στο πλαίσιο της γαλλικής υπαίθρου στις αρχές του 20ού αιώνα. Το συναισθηματικό αντίκτυπο είναι η ήσυχη περισυλλογή και η εκτίμηση των απαλών ρυθμών της γεωργικής ζωής, ενώ η ζωγραφική τεχνική και η φωτεινή ατμόσφαιρα καθιστούν αυτή τη σκηνή ζωντανή και διαχρονική.