Dit rustige schilderij vangt een vredig landelijk tafereel, badend in zacht ochtendlicht, waar een vrouw stilletjes naast een hooiberg in een boomgaard staat. De delicate penseelstreken en losse, maar doelbewuste impressionistische aanzetten creëren een getextureerd oppervlak dat het oog uitnodigt om te dwalen door het gevlekte licht dat speelt op het weelderige groene gras en de appelbomen. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door zachte groenen en aardse bruintinten, afgewisseld met de zachte blauwen en witten van de eenvoudige jurk en hoed van de vrouw, wat een vredige en bescheiden verbinding met de natuur oproept.

De compositie balanceert de natuurlijke vormen van de bomen met de geometrische vorm van de hooiberg en de verticale figuur van de vrouw, wat een harmonieuze ritme bevordert dat zowel intiem als uitgestrekt aanvoelt. Dit werk weerspiegelt de toewijding van de kunstenaar om het dagelijkse plattelandsleven warm en direct vast te leggen, tegen de achtergrond van het Franse platteland begin 20e eeuw. De emotionele impact is die van stille contemplatie en waardering voor de zachte ritmes van het agrarische leven, terwijl de schildertechniek en de lichtvolle sfeer deze scène levendig en tijdloos maken.