Dit landschap schilderij vangt een rustige rivieroever scène, waar de hemel zich uitstrekt met zachte, pluizige wolken verspreid over een serene blauwe achtergrond. Een groep lange, slanke bomen domineert de rechterkant, met bladeren geschilderd in diepe, schaduwrijke groenen en bruintinten, die de late zomer of vroege herfst suggereren. De bomen hellen zachtjes naar de rivier toe, waardoor een ritmisch patroon van stammen en bladeren ontstaat die de blik van de kijker naar de diepte van het schilderij leidt. De linkerkant gaat vloeiend over in het kalme rivieroppervlak, dat de zachte tinten van de lucht weerspiegelt, terwijl een klein figuurtje met een koe een stille pastorale vertelling toevoegt.

De kunstenaar gebruikt losse, expressieve penseelstreken die de vrijheid van het impressionisme combineren met realistische gevoeligheid, waardoor het loof en de wolken boven tot leven en beweging komen. Het gedempte aardetont palet verweeft zich met subtiele blauwen en grijzen, wat een harmonie vormt die een vredige, licht melancholische sfeer oproept. De compositie balanceert openheid met dichtheid — de luchtige hemel contrasteert met de dichtbije bomen — en biedt een contemplatieve beleving. Dit werk weerspiegelt de 19e-eeuwse Franse toewijding aan schilderen in de open lucht, waarbij vluchtig licht en sfeer worden vastgelegd en de kijker wordt uitgenodigd een moment van stille rust aan de rivier te ervaren.