Dit sfeervolle 18e-eeuwse landschap toont een rustiek, vredig tafereel in zachte sepia tinten en fijne inktwassen. De compositie leidt het oog langs een kronkelig zandpad waar twee figuren elkaar ontmoeten – een man te paard en een staande vrouw – vermoedelijk de ‘zigeuner waarzegster’ uit de titel verbeeldend. Hoge, knoestige bomen buigen gracieus boven hen, hun vertakte takken lijken geheimen te fluisteren en omlijsten een uitgestrekt vergezicht met water en zeilen in de verte. Het spel van licht en schaduw is meesterlijk uitgevoerd met subtiele gradaties van bruine inkt, waarmee een stille, mysterieuze sfeer ontstaat in deze pastorale wereld.

Het tekenwerk blinkt uit in de gelaagde penseelstreken en zachte washes die de natuurlijke vormen met spontaniteit en zorgvuldige observatie vastleggen. De huisjes en een paardentram op de achtergrond suggereren het alledaagse plattelandsleven en contrasteren met de meer intieme ontmoeting op de voorgrond. De scène prikkelt de nieuwsgierigheid en nodigt de kijker uit om een verhaal te verzinnen—misschien over het lot, voorspellingskunst en verweven eenvoudige levens op dit waterige kruispunt. Het is een prachtig voorbeeld van het Britse landschapskunst uit het midden van de 18e eeuw, waarin documentair charisma wordt gecombineerd met een subtiele verhaallijn en een nostalgisch palet die emotioneel resoneert door de eeuwen heen.