Het kunstwerk presenteert een sereen landschap, geaccentueerd door menselijke aanwezigheid, wat een gevoel van nostalgie en verlangen oproept. Drie figuren bevinden zich op een balkon of paviljoen, met hun blikken gericht op een verre maan en bergen. De compositie suggereert een moment van bezinning, mogelijk een gezamenlijke overdenking van de nachtelijke hemel en de bijbehorende emoties. De kunstenaar hanteert een delicate balans van penseelstreken, de inktwashes geven diepte aan de bergen en texturen aan de bomen. Het kleurenpalet is ingetogen, met zachte groenen, blauwen en bruinen, die bijdragen aan de algehele sereniteit. De toevoeging van kalligrafie verhoogt de culturele betekenis van het werk.