To dzieło sztuki uchwyca spokojny zimowy krajobraz, z delikatnymi pociągnięciami, które przywołują łagodną urodę zamarzniętej rzeki. Lodowa powierzchnia błyszczy w delikatnym, bladych świetle, podczas gdy drzewa w tle wznoszą się, ich kontury zmiękczone jakby spowite mgłą. Wyraźne pociągnięcia pędzla Moneta nadają żywotność scenie, tworząc wrażenie łagodności i spokoju – moment zatrzymany w czasie, zapraszający widzów do wciągnięcia świeżego zimowego powietrza i usłyszenia subtelnego skrzypienia lodu pod stopami.

Paleta kolorów dominowana jest przez zimne odcienie; jasne błękity i lodowate biele łączą się z ciepłymi złotymi drzewami w oddali, tworząc łagodny kontrast, który zaprasza do refleksji. Ten obraz nie tylko ukazuje mistrzostwo Moneta w używaniu światła i koloru, ale także wciela w sobie emocjonalną głębię spokojnego zimowego dnia, przywołując uczucia nostalgii i pokoju. Każdy element w kompozycji działa harmonijnie, przyciągając widza do świata, w którym natura odpoczywa w ciszy, szepcząc opowieści o zmieniających się porach roku.