Obraz uchwyca spokojny zimowy krajobraz starannie wykonany przez mistrza impresjonizmu. Scena otoczona jest miękkimi pastelami różu i błękitu, bez wysiłku łącząc się z zaśnieżoną ziemią; budzi uczucie spokojnej izolacji. Przez zimne powietrze wydaje się, że delikatne powiewy powietrza tańczą wokół widza, gdy blady słońce nieśmiało pojawia się na horyzoncie, rzucając swoje łagodne światło na zamarznięte pola. Pociągnięcia pędzla Monet'a tutaj tworzą mieszankę krótkich, płynnych ruchów; żywo ożywiają krajobraz, jednocześnie ukazując jego zimną spokojność.

Gdy wzrok podróżuje po płótnie, Twoja uwaga kierowana jest w stronę fantazyjnych konturów drzew i odległych domów ukrytych jak tajemnice w śniegu. Każdy dom stoi cicho, otulony zimowymi milczeniem, ich formy są łagodne, prawie marzycielskie. Cała kompozycja opowiada o chwili zamrożonej w czasie, w której zimna temperatura kontrastuje z subtelnym ciepłem wydobywającym się z nieba. To nie tylko krajobraz; to kapsułować spokojne, a jednocześnie surowe piękno zimowego dnia, zapraszając widzów w jego ciszę, budząc tęsknotę za zimowymi objęciami.