Obraz przedstawia młodego muzyka, pełnego życia i witalności, siedzącego na skale wśród bujnej zieleni, wyraźnie cieszącego się swoją sztuką. Ubrany w żywe żółte spodnie i czerwono-biały kamizelkę, gra na małym lute, a jego wyraz twarzy to mieszanka radości i koncentracji. Pociągnięcie pędzlem jest luźne, ale angażujące, pozwalając widzowi poczuć energię płynącą z dzieła. Żywe pociągnięcia przywracają do życia zarówno postać, jak i scenerię, ilustrując urokliwy moment zatrzymany w czasie. Miękka, ale bogata paleta kolorów wzmacnia ciepło sceny, wywołując uczucia nostalgii i szczęścia. Zachęca do wyobrażenia sobie dźwięków muzyki wypełniającej powietrze, dzwonienia nut odbijających się od naturalnego tła.

Zabawa światłem i cieniem tworzy głębokość i wymiar, prowadząc wzrok naturalnie w stronę młodzieńca, który staje się punktem centralnym kompozycji. Tło prezentuje łagodne odcienie zieleni i ziemi, które pięknie kontrastują z jasnym ubraniem chłopca, wzmacniając jego obecność. Kontekst historyczny umieszcza to dzieło na końcu XIX wieku, okresu charakteryzującego się rosnącą wartością codziennego życia i celebracją indywidualnych momentów radości. Obraz ten emanuje poczuciem niewinności i kreatywności, ucieleśniając istotę młodości i artystycznego ducha w sposób, który pozostaje ponadczasowy, zapraszając widzów do połączenia się z ich własnymi wspomnieniami beztroskich dni wypełnionych muzyką i śmiechem.