W tym pięknym dziele malarskim rozwija się spokojny zimowy krajobraz, w którym pokryta lodem powierzchnia spokojnego zbiornika wodnego odbija miękkie pastelowe odcienie niebieskiego i różowego. Artysta uchwycił istotę pory roku delikatnym pociągnięciem pędzla; skupiska lodu leniwie falują, ich nieregularne kształty tworzą dynamiczną harmonię ze spokojnymi wodami. W tle rząd smukłych pni drzew wznosi się przeciwko horyzontowi, ich odbicia perfekcyjnie powielone w wodzie. Zgaszona paleta kolorów wywołuje poczucie spokoju, z ciepłymi tonami sugerującymi umierające światło dnia, zanurzając widza w ciszy zimnego popołudnia.

Gdy wzrok widza przemieszcza się po płótnie, dostrzega się wyraźne uczucie nostalgii. Miękkie pociągnięcia pędzla wprowadzają życie i ruch w obraz, podczas gdy zimne odcienie zanurzają widza w zimowej atmosferze — wołając o ciepłe schronienie wewnętrzne. To dzieło odzwierciedla mistrzostwo Moneta w uchwyceniu ulotnych chwil, demonstrując jego nowatorskie podejście do światła i koloru, które głęboko wpłynęło na ruch impresjonistyczny. Zbliżając się, można odczuć zapach zimnego powietrza i dźwięk delikatnych fal, które szepczą tajemnice piękna i kruchości natury.