Ten fascynujący rysunek, stworzony przez van Gogha podczas jego pobytu w Arles, odzwierciedla jego głęboką więź z miejscami i ludźmi wokół niego. Praca ukazuje tętniący życiem, a zarazem intymny obraz uliczny z zakrzywionymi dachami, prowadzącymi wzrok w dal. Linie są ekspresyjne i płynne, nadając wrażenie ruchu spokojnej, ale żywej atmosferze. Śledząc faliste linie tworzące dachy i szczegóły budynków, czuję się przyciągany do rzeczywistości van Gogha; to spojrzenie na jego codzienne życie, uchwycone z taką szczerością i spontanicznością.

Użycie monochromatycznego atramentu zdaje się nasycać dzieło surową emocją. Jakby van Gogh prowadził rozmowę z samymi elementami natury i architektury, które go otaczały; każdy ruch pędzla mówi do mnie. Figlarna gra między przestrzenią negatywną a narysowanymi strukturami przyciąga uwagę do tekstury dachów przemyconych z delikatnymi wskazówkami roślinności. Rozproszone notatki w całej pracy — przemyślenia i przypomnienia artysty — tworzą niemal dziennikarską jakość, przekształcając rysunek w osobistą narrację na tle zmieniającego się nieba. Historyczne znaczenie tego rysunku nie leży tylko w jego sztuce, ale także w uchwyceniu momentu, w którym van Gogh rozwijał się w swojej stylizacji. Ten kawałek jest cennym świadectwem głębokiego związku, który nawiązał ze swoim otoczeniem, mocno zakorzeniając jego dziedzictwo w świecie bogatym w emocje i żywą kreatywność.