Dzieło przedstawia spokojną postać ubraną w płynące szaty, emanować ciszą. Kobieta, często postrzegana jako postać podobna do Madonny, delikatnie spoczywa w medytacyjnej pozie, trzymając białą flagę z wyrazistym okrągłym symbolem na środku—emblematyczną reprezentację duchowej jedności. Głębokie bordowe i lawendowe odcienie jej szaty tworzą bogaty kontrast z jasnym żółtym tłem, emanującym od promiennej aureoli otaczającej jej głowę, niemal zapraszając widzów do eterycznego królestwa. Jej wyraz twarzy to spokój zapewnienia, łączący zarówno siłę, jak i delikatność.

Po obu stronach znajdują się dwa okna, pokazujące krajobraz, który łączy marzycielską rzeczywistość z rzeczywistością; góry w oddali szepczą opowieści o starożytnej mądrości i odległych horyzontach. Mistrzowskie użycie koloru przez Roericha ożywia atmosferę, wywołując uczucie spokoju—odzwierciedlenie jego wiary w sztukę jako kluczowy most między religią, sztuką a nauką. Ta praca wywołuje medytacyjną doświadczenie, zachęcając widzów do refleksji nad dążeniem do harmonii i oświecenia, które wykraczają poza codzienność. To więcej niż tylko przedstawienie; to ponadczasowe wezwanie do przypomnienia sobie naszej wspólnej ludzkiej drogi i dążenia do pokoju.