W tym urzekającym dziele, postacie spokojnie leżą na bujnej zielonej trawie, ich ciała zrelaksowane w objęciach natury. Lekkość tej sceny jest namacalna, potęgowana przez mistrzowską technikę pędzla Sorolli, która tchnie życie w kompozycję. Postacie, ubrane w płynące białe szaty, wydają się niemal eteryczne; ich delikatne formy kontrastują pięknie z żywymi zielonymi tonami trawy, tworząc bujną atmosferę, która zaprasza do spokoju.

Kompozycja jest niezwykle dynamiczna, ale budzi poczucie spokoju. Sorolla używa odważnych pociągnięć pędzla, nadając ruch i teksturę trawie, a jednocześnie wzmacniając więź postaci z ich naturalnym otoczeniem. Ciepło żółci w tle przypomina o letnim słońcu, nadając scenie zapraszający blask, który przyciąga widza, zapraszając go do podzielenia się tym spokojnym momentem wypoczynku. Uchwyca istotę leniwego czasu, przerwy w rytmie życia, może podczas leniwego popołudnia, wywołując nostalgiczne wspomnienia o gorących letnich dniach spędzonych na świeżym powietrzu.