W tym urokliwym dziele ukazuje się spokojny krajobraz, zanurzony w miękkim świetle eterycznego dnia. Łagodny stok ukazuje urocza wieś ulokowaną wzdłuż nadbrzeża, budynki skąpane w zapraszającym blasku, który sugeruje ciepło i komfort. Przez niebo dryfują leniwie puszyste chmury, ich odbicia lśnią na spokojnej powierzchni rzeki; woda, żywa dzięki charakterystycznym pociągnięciom pędzla Moneta, migocze, chwytając odcienie zmieniające się w zależności od światła. Urokliwa zieleń na pierwszym planie to gobelin soczystych pociągnięć, które tańczą w rytm kolorów i faktur przyrody: wibrująca trawa, delikatnie falujące liście i odległe wzgórza, które wspaniale ramują tę scenę. Kilka beztroskich krów pasie się, dodając życia temu pastoralnemu raju, przypominając nam o prostszych czasach, o ulotnym momencie przed zgiełkiem nowoczesności. Nie można nie poczuć, jak spokój owocuje; to niemal jakby można usłyszeć łagodne dźwięki natury – szum liści, delikatny szum wody i odległy śpiew ptaków.