Delikatny rysunek oddaje subtelnie czułą niewinność dzieciństwa. Młoda dziewczynka z opuszczonymi oczami i łagodnym wyrazem twarzy wydaje się przeżywać cichy, refleksyjny moment, jakby była pogrążona w myślach lub nieśmiało rozważała coś dla niej ważnego. Artysta używa miękkiej, ograniczonej palety barw z dominującymi odcieniami sepii i szarości, co nadaje dziełu ponadczasowy, niemal nostalgicznym nastrój. Delikatne, lekkie kreski pokazują mistrzostwo w pracy z linią, oddając teksturę i objętość przy minimalnych detalach, ale wielkiej głębi emocjonalnej. Kompozycja jest intymna, skupiona na twarzy i dłoni dziewczynki, którą trzyma blisko gardła, podkreślając wrażenie jej kruchości i wrażliwości.