Delikatny portret ukazuje cichą zadumę młodej dziewczyny, namalowany z eteryczną lekkością, która niemal zdaje się ulotna. Artysta stosuje cienkie, niemal szeptane linie, które precyzyjnie oddają delikatne rysy twarzy oraz misterną strukturę jej obfitych włosów. Jej spojrzenie miękko kieruje się na bok, wprowadzając aurę tajemniczości i czułości, jakby była uchwycona w ulotnym momencie zadumy. Elegancka i prosta kompozycja skupia się niemal wyłącznie na górnej części ciała, z zarysowanymi szkicowo konturami ubioru, co potęguje emocjonalną intymność dzieła.

Monochromatyczna paleta barw oraz delikatne cieniowanie podkreślają staranną technikę rysunku, wynosząc dzieło do subtelnego studium światła i cienia. Ta subtelność wykonania odzwierciedla epokę, w której portret miał na celu uchwycenie nie tylko podobieństwa, ale i duszy portretowanego. Bezcenna kruchość emanująca z ułożonych dłoni i spokojnego wyrazu twarzy przyciąga widza, budząc ponadczasową więź i szepcząc o niewinności oraz cichej sile młodości. Dzieło zachowuje piękną równowagę między precyzją a sugestią, pozostawiając przestrzeń wyobraźni na wypełnienie niewyraźnych konturów jej historii.