Ten delikatny rysunek ukazuje spokojny, a zarazem wyrazisty portret młodej kobiety, której wzrok lekko skierowany jest na bok, co wywołuje uczucie cichej kontemplacji. Artysta zręcznie łączy drobne cieniowanie ołówkiem z ciepłymi akcentami czerwonej pastelowej kredki, ożywiającymi jej płynne włosy oraz delikatne kontury twarzy i dłoni. Duży, niemal impresjonistyczny kapelusz, naszkicowany luźnymi, pewnymi kreskami, zdobi jej głowę, mieszając fantazję z cichą elegancją. Jej gest — częściowe oparcie ramienia na tym, co wydaje się oparciem krzesła — przekazuje odprężoną, lecz dostojną postawę, zapraszając widza do rozmyślań o myślach poza ramą obrazu.

Kompozycja ukazuje mistrzowskie operowanie światłem i cieniem, gdzie miękkie przejścia grafitu łączą się z sugestywnymi liniami szat, tworząc objętość i głębię bez zbytnich szczegółów. Oszczędna, lecz ekspresyjna paleta kolorów podkreśla subtelne emocje, nadając portretowi ponadczasową, niemal eteryczną aurę. Dzieło to rezonuje z urokiem i intymnością przełomu wieków, kiedy artysta łączył rysunek z delikatnymi barwami, by przywołać nastrój bardziej niż ścisły realizm. Prawie można usłyszeć szept introspekcji — chwili uchwyconej między myślą a bytem, uwydatniającej wieczną grację modelki i wrażliwość artysty.