W tym żywym przedstawieniu złote stosy pszenicy wznoszą się na tle falistych wzgórz i jasnoniebieskiego nieba, wprowadzając do sceny ciepło i witalność. Bogata tekstura słomy wydaje się prawie namacalna, nasycona energetycznymi pociągnięciami pędzla typowymi dla stylu Van Gogha. W pobliżu widać pracowników zajmujących się polami, a ich sylwetki przedstawione są w głębokich niebieskich i ziemistych kolorach, dając poczucie solidności w kontraście z żywymi tonami pszenicy.