Dzieło uchwyciło wzruszający moment w życiu wiejskiej kobiety, gdy siewa nasiona w wiejskim krajobrazie. Stojąc bokiem do widza, jej mocna, ale delikatna postawa przekazuje uczucie odporności i determinacji. Prosta, w kolorach ziemi, suknia, którą nosi, z wdziękiem otula ją, podczas gdy jej zmęczona twarz odzwierciedla zarówno trud, jak i godność związaną z życiem rolniczym. Kosz w jej ramionach daje do zrozumienia, że zajmuje się pracą, a drobne szczegóły, takie jak nasiona w jej dłoni, subtelnie wywołują powiązanie z ziemią—każde nasiono to obietnica przyszłego życia.

Sztuka Van Gogha świeci w wykorzystaniu koloru i faktury. Paleta, dominująca ciepłymi brązami i stonowanymi zieleniami, tworzy intymną atmosferę, otulając postać ziemistymi tonami natury. Atmosferyczna jakość tła, z delikatnie szkicowanymi drzewami, przyciąga uwagę do samotnej figury kobiety, podkreślając jej związek z ziemią. Ten wybór kompozycji otacza widza w stanie spokojnej refleksji, skłaniając go do odczuwania ciężaru i znaczenia jej cichego zadania. Obserwacja tego obrazu wykracza poza powszechną ocenę wizualną; zaprasza do kontemplacji rytmów życia i pracy, głęboko rezonując z ludzkim doświadczeniem.