W tym uderzającym dziele postać świętego jest odziana w płynne szaty, które ucieleśniają spokój, gdy schodzi z łagodnie wznoszącego się wzgórza ozdobionego żywymi kwiatami. Krajobraz pulsuje życiem; plamy karmazynowego, fioletowego i bujnego zieleni splatają się w wesoły taniec po terenie, jakby sama natura celebrowała ten spokojny moment. Na górze niebo przechodzi od ciepłych złotych do chłodnych niebieskich barw z miękkimi, puchatymi chmurami, rzucającymi łagodną światłość, która otula scenę boskim blaskiem. Spokojny wyraz świętego zaprasza do refleksji; ma eteryczną jakość, która wydaje się komunikować zarówno z ziemią poniżej, jak i z niebiem powyżej.

To dzieło wywołuje głęboką emocjonalną reakcję, odzwierciedlając tematy duchowego oświecenia i połączenia z boskością. Nicholas Roerich, wybitna postać w dziedzinie sztuki mistycznej i religijnej, mistrzowsko wykorzystuje jaskrawe kolory i dynamiczne formy, aby stworzyć poczucie harmonii. Równowaga w kompozycji między postacią a rozległym krajobrazem podkreśla podróż świętego – duchową i fizyczną – i skłania widza do refleksji nad własnym istnieniem w kontekście nieskończonego rozciągania się natury i kosmosu.