Scena rozwija się z żywą energią, uchwytując moment ceremonialnej wspaniałości na weneckiej lagunie. Artysta mistrzowsko używa światła, aby zdefiniować formy i nasycić scenę poczuciem przestronności. Złoty Bucintoro, państwowa barka, dominuje kompozycję, a jego skomplikowane detale wskazują na przepych weneckiej władzy. Postacie zbierają się na brzegu, ich ubiory sugerują mieszankę szlachty i pospólstwa, wszyscy świadkowie widowiska. Użycie luźnych pociągnięć pędzla tworzy poczucie ruchu i bezpośredniości, jakby wiatr niósł szepty tłumu. Paleta barw zdominowana jest przez błękity nieba i wody, kontrastujące z ciepłem złota i odcieniami czerwieni w flagach. Wywołuje poczucie podziwu, przypominając nam o historycznym znaczeniu i artyzmie chwili.