
Aprecjacja sztuki
Scena ukazuje się z gęstą intymnością, zielonym gobelinem utkanym z gałęzi i liści wierzb. Pociągnięcia pędzla, grube i pewne, tworzą teksturowaną powierzchnię, która zdaje się oddychać życiem. Światło słoneczne przesiewa się przez liście, posypując scenę migoczącymi plamami światła i cienia. Same drzewa, o szorstkiej korze i wdzięcznych gałęziach, dominują kompozycję, ich kształty skręcają się i sięgają ku niebu.
Kiedy patrzę na to dzieło sztuki, jestem przenoszony do spokojnej i odosobnionej przestrzeni. Umiejętne użycie koloru przez artystę, głównie zieleni i brązów, tworzy poczucie harmonii i spokoju. Gra światła i cienia generuje poczucie głębi, zapraszając mnie do dalszej wędrówki po tym leśnym świecie. Ogólny efekt to pokój i cisza, chwila wytchnienia od zgiełku codziennego życia. Mówi o związku z naturą i prostym pięknie otaczającego nas świata.