Dzieło sztuki zanurza nas w krainie tajemnicy, scenie wyrytej w ostrych czerniach i bielach. Strzeliste drzewa obramowują centralną polanę, a ich gęste liście tworzą jaskiniowe tło. Mistrzowskie użycie linii przez artystę ożywia scenę; każdy pociągnięcie pędzla przyczynia się do ogólnego poczucia głębi i cienia. Para klasycznych postaci stoi na schodach, ich formy oddane z delikatnym dotykiem, sugerując intymną rozmowę na tle tej majestatycznej scenerii. Kompozycja prowadzi wzrok z pierwszego planu, gdzie umieszczone są bogato zdobione rzeźby, do serca sceny. Całkowity efekt to cicha cześć, tajemnica ujawniona pod milczącym okiem starożytnych drzew, zapraszająca widza do kontemplacji narracji, które się w niej rozgrywają.