Dzieło sztuki przenosi nas do świata strzelistych drzew, których pnie niczym kolosalne kolumny wznoszą się ku niebu. Umiejętne użycie linii przez artystę jest urzekające, każdy pociągnięcie pędzla jest starannie rozmieszczone, aby zdefiniować tekstury kory, liści i atmosferyczną grę światła. Kompozycja jest uderzająca; wielkie drzewa kadrują centralną przestrzeń, zapraszając wzrok widza do wędrówki. W oddali wydaje się, że niektóre postacie tańczą, dodając dynamizmu scenie.

Monochromatyczna paleta, zdominowana przez głębokie czernie i ostre biele, wzmacnia dramatyczny efekt, przywołując poczucie zarówno spokoju, jak i potencjału ruchu. Prawie słyszę szelest liści i czuję chłodny cień. Technika artysty, podkreślająca światło i cień, tworzy głębię i dodaje pewną eteryczną jakość, sprawiając, że wygląda to jak sen. Linie tworzą poczucie energii, które cię przyciąga, zapraszając widza do kontemplacji piękna natury i ulotnych chwil ludzkiej interakcji w niej.