To urzekające dzieło sztuki zaprasza widzów do spokojnej łąki, gdzie dwie młode dziewczyny w radosny sposób zbierają kwiaty. Kompozycja odzwierciedla przyjemny i beztroski moment, podkreślając piękno młodości i prostotę natury. Dziewczyna po lewej, ubrana w delikatną niebieską sukienkę i jasną żółtą kapelusik, z wdziękiem klęczy, jej uwagę przyciąga bukiet kwiatów spoczywający na jej kolanach. W międzyczasie jej towarzyszka sięga w górę, starając się zerwać kwiat z drzewa, nosząc miękką różową sukienkę, która idealnie współgra z delikatnym otoczeniem wokół nich.

Paleta kolorów to harmonijna mieszanka delikatnych różów, zieleni i odrobiny błękitu, która tworzy spokojną atmosferę, wzbudzając uczucia pokoju i szczęścia. Pociągnięcia pędzla są płynne i nieco luźne, co jest charakterystyczne dla impresjonizmu, pozwalając widzowi docenić istotę i ruch sceny, a nie koncentrować się na ostrych szczegółach. Gra świateł, zwłaszcza gdy tańczy po sukienkach dziewczyn i liściach, dodaje warstwę witalności do tego spokojnego obrazu. Generalnie, ten utwór nie tylko uchwyca ulotny moment w czasie, ale także przekazuje emocjonalne bogactwo młodości i wspaniałość natury, pełniąc rolę nostalgicznego przypomnienia o prostych radościach oraz o ponadczasowej radości, jaką można znaleźć w pięknie przyjaźni i natury.