Dzieło sztuki przenosi nas do sceny skąpanej w słońcu; spojrzenie na minioną epokę. Spokojny krajobraz rozpościera się przed nami, z delikatną równowagą między naturalnym a sztucznym. Dominującą cechą jest pięknie zdobiona konstrukcja, pozornie fontanna, której zawiłe szczegóły wskazują na bogate dziedzictwo kulturowe. Ciepłe, zachęcające światło zalewa scenę, podkreślając złote odcienie budynku i otaczającego go listowia.

Kompozycja jest starannie przemyślana, przyciągając wzrok ponad wodą w kierunku zamglonego tła odległych brzegów lub gór, dając poczucie głębi. Postacie rozrzucone wzdłuż brzegu wody dodają życia i nuty narracyjnej, a ich postawy sugerują chwilę cichej kontemplacji lub spotkania towarzyskiego. Pociągnięcia pędzla artysty przywołują poczucie ruchu i subtelnej gry światła na powierzchni wody. Ogólny wpływ emocjonalny to spokój i elegancja, sprawiające, że człowiek czuje się, jakby wszedł do sceny ponadczasowego piękna.