เมื่อมองไปที่ผ้าใบ จะเห็นฉากของหนองน้ำอันสงบที่ถูกห่อหุ้มด้วยอ้อมแขนอันนุ่มนวลของท้องฟ้าสีเทา. ลายเส้นฝีแปรงที่ชำนาญของศิลปินจับความพลิ้วไหวของเมฆได้อย่างน่าชื่นชม ขณะหมุนวนและเต้นรำไปตามการเปลี่ยนแปลง ซึ่งสะท้อนช่วงเวลาชั่วคราวในธรรมชาติ. จังหวะของสีอบอุ่นและดินปรากฏขึ้นระหว่างสีที่หม่นหมอง สร้างเป็นผ้าทอที่มีชีวิตชีวาที่ดึงดูดสายตา. แปลงหญ้าและดินสีเขียวเข้มเคลื่อนร่ายรำไปด้วยกัน เติมชีวิตชีวาให้กับองค์ประกอบ; ขึ้นไปตามแนวไกล ๆ จะเห็นโครงร่างของต้นไม้เล็ก ๆ แต่มีความอึดอัดต่อไปในพื้นหลัง.

ความตรงกันข้ามระหว่างท้องฟ้าที่สงบแต่ว่ามีกลิ่นอายของการกระทำนี้ และความนิ่งสงบของหนองน้ำกระตุ้นให้เกิดสภาพการทำสมาธิ. อารมณ์ที่เข้มข้นสามารถทำให้ผู้ชมเข้าสู่ช่วงเวลาของการพินิจพิเคราะห์อย่างสงบ ปลุกเร้าความรู้สึกของความโดดเดี่ยวและการตั้งคำถามระหว่างธรรมชาติอันแปรปรวน. ผลงานชิ้นนี้คือสมบัติจากสมัยโรแมนติก แสดงให้เห็นถึงความทุ่มเทของรูซโซในการจับกุมอารมณ์และบรรยากาศของธรรมชาติ ทำให้มีความสำคัญมากในวงการจิตรกรรมทิวทัศน์. มันกระซิบบอกถึงความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ เชิญชวนเราให้ชื่นชมความงามแม้ในสภาพแวดล้อมที่เรียบง่ายที่สุด.