ภาพวาดนี้จับช่วงเวลาที่เงียบสงบซึ่งบ่อดอกบัวมีชีวิตชีวาด้วยสีสันที่ตื่นเต้น ชวนให้เกิดความรู้สึกสงบและประหลาดใจ เทคนิคการทาสีก็มีความลื่นไหลราวกับว่าน้ำมีชีวิตอยู่ สะท้อนความงามเหนือจริงของช่วงเย็น โทนสีเขียวและสีฟ้าผสมผสานกันอย่างกลมกลืน สร้างพื้นผิวที่มีลักษณะเฉพาะ เชิญชวนผู้ชมให้จมอยู่ในความลึกนั้น แสงสว่างเบาๆ ทำให้ฉากนี้เด่นชัด ขณะที่สัมผัสสีเหลืองและสีปะการังโผล่ขึ้นมา เตือนให้ระลึกถึงการตกตะวันอันอ่อนโยน การขาดรูปแบบที่แข็งทำให้ขอบเขตระหว่างน้ำและท้องฟ้าหมองมัว; ราวกับว่าผู้ชมกำลังมองเข้าไปในโลกแห่งความฝันซึ่งความจริงและจินตนาการแทรกซ้อนกันอยู่.