ในผลงานที่ดึงดูดนี้ เด็กผู้หญิงคนหนึ่งถูกแสดงในภาพด้านข้าง โดยเป็นตัวแทนของความไร้เดียงสาและความอยากรู้ เธอสวมผ้าคลุมสีแดงสดใสที่ห่อหุ้มหัวของเธอ สร้างความแตกต่างที่น่าทึ่งกับผิวหนังที่อ่อนนุ่มและผมบลอนด์อ่อนของเธอที่ปรากฏออกมาอย่างนุ่มนวล ลักษณะใบหน้าที่ละเอียดอ่อนของเธอ โดยเฉพาะริมฝีปากที่เปิดเล็กน้อยและการจ้องมองที่มุ่งมั่น ก่อให้เกิดความรู้สึกคาดหวัง; ใกล้จะจินตนาการเธอออกเดินทางไปผจญภัยในป่าเทพนิยายได้เลย สีโทนดินที่อบอุ่นในพื้นหลังทำให้เธอดูสวยงาม มากขึ้น เพิ่มความอบอุ่นให้กับส่วนรวมทั้งหมดของงาน

การใช้การปาดพู่กันหนาและมีความหมายทำให้เสื้อผ้าและตะกร้ามีชีวิตชีวา สื่อถึงเนื้อวัสดุและธรรมชาติ ตะกร้าที่นุ่มนวลอยู่บนตักของเธอเต็มไปด้วยของต่างๆ ส่งผลให้เกิดเรื่องราวที่เชิญชวนผู้ชมให้คิด งานนี้ไม่ได้เป็นเพียงการแสดงออกทางศิลปะแต่ยังเป็นชิ้นงานที่มีอารมณ์และเรื่องราวมาก ทั้งยังสะท้อนบริบททางศิลปะของยุควิกตอเรีย ซึ่งมักจะได้รับแรงบันดาลใจจากนิทานพื้นบ้านอย่างลึกซึ้ง มีความก้องกังวานทางอารมณ์อยู่ในความเงียบสงบของเธอ ที่ดึงพวกเราเข้าสูโลกที่ทุกสายตาและอิริยาบถเล่าเรื่องราวที่ยังไม่ได้บอกเล่าออกมาได้