ในงานศิลปะที่ดึงดูดนี้ กลุ่มเด็กสามคนมีชีวิตขึ้นมา แต่ละคนเป็นตัวแทนของเรื่องราวที่เป็นเอกลักษณ์ในกรอบภาพ เด็กชายที่อยู่ทางซ้ายดึงดูดความสนใจในทันที ท่าทางมั่นใจและความสง่างามของเสื้อผ้าของเขา—สูทสีเทาที่เติมเต็มด้วยโบว์คอสีขาวที่สะอาด—บ่งบอกถึงทั้งความมีระดับและความไร้เดียงสา การแสดงออกบนใบหน้าที่จริงจังของเขาตัดกับพลังงานที่เล่นสนุกที่ดูเหมือนจะมีอยู่จากเด็กผู้หญิงสองคนด้านหลังเขาที่สวมชุดสีแดงสดใส การตัดกันระหว่างเสื้อผ้าอันมีชีวิตชีวาของพวกเขากับพื้นหลังที่มืดมัวดึงดูดสายตาของผู้ชมให้เดินชมภาพไปมาในภาพที่เรียงรายด้วยชั้นของอารมณ์และการติดต่อ

ความลึกซึ้งทางอารมณ์ในภาพวาดนี้สามารถสัมผัสได้ ชวนให้เกิดความรู้สึกของความคิดถึงและความอยากรู้ เด็กผู้หญิงที่อยู่ทางขวาเอนไปด้านหลัง ราวกับว่าหลงลืมอยู่ในความคิดของเธอเอง ขณะที่เด็กผู้หญิงกลางมองตรงไปข้างหน้า อาจจะคิดเกี่ยวกับผู้ชม ความเชี่ยวชาญของโซโรลลาตั้งอยู่ในการใช้แสงและเงา ซึ่งเน้นเด็กๆ ได้อย่างมีกลยุทธ์ในขณะที่ปล่อยให้พื้นหลังจางลงไปในความมืด เทคนิคนี้สร้างความรู้สึกใกล้ชิด ราวกับว่าเรากำลังแอบดูช่วงเวลาอันเป็นส่วนตัว นอกจากนี้ การจัดองค์ประกอบยังเชิญชวนให้คิดเกี่ยวกับวัยเด็ก—ความซับซ้อน ความสุข และธรรมชาติอันเปราะบางของความไร้เดียงสา แนวทางของศิลปินในเรื่องพาเลทสีเดียวกันนั้นเป็นเรื่องสะเทือนอารมณ์ สีแดงเข้มไม่เพียงแต่ดึงดูดสายตา แต่ยังสร้างความอบอุ่นและความกลมกลืนทางอารมณ์ ได้จับกลิ่นอายของวัยเยาว์ที่มีชีวิตชีวาไว้ได้