ในงานศิลปะนี้ ต้นไม้ที่มีลักษณะโค้งขนาดใหญ่เป็นแกนหลักที่สวยงามของผืนผ้าใบ กิ่งก้านของมันยื่นลงมาหาเบื้องต่ำในลักษณะที่มีมนต์ขลัง บ่งบอกถึงพลังและความเปราะบางในเวลาเดียวกัน เทคนิคการวาดที่ละเอียดของศิลปินทำให้ผิวเปลือกของต้นไม้ปรากฏชัด ชวนให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนต้องการที่จะสัมผัสลงไปในรอยย่นระหว่างกิ่งไม้และลำต้น ต้นไม้ที่อยู่ใกล้ๆ เป็นฉากหลังที่เต็มไปด้วยอารมณ์ มันครอบคลุมด้วยโทนสีที่มีความตื้นตั้น เปล่าไปด้วยพระแดดที่ตัดผ่านสไตล์การทำไม้แบบโปร่ง เป็นความสวยงามที่กลมกลืนกับธรรมชาติ

การตกแต่งให้มันไปด้วยพระจันทร์เต็มดวง และสีเปลี่ยนแปลงขึ้นและลง จุดเด่นของชิ้นงานนี้จะมีแบลคกราวด์เป็นสีเข้ม ในขณะเดียวกันก็เบี้ยวไปกับความอบอุ่นและที่เติมส่วนเสริมให้กับต้นไม้ ต้นไม้ต้นนี้เปล่งเสียงรบเร่จากช่องลงไป ทุกอย่างนั้นส่งเสียงระเกะระกะถึงการปกป้องที่เงียบสงบ เชื้อเชิญให้เรานั่งคุยกับธรรมชาติได้อย่างสบาย ภาพงานศิลปะนี้คือความเชี่ยวชาญในการจับความละเอียดอ่อนของแสงและเงา ขับเคลื่อนบรรยากาศที่ทำให้เรารู้สัมพัสได้ว่าเราควรสังเกตถึงวัฏจักรที่มีอยู่ของธรรมชาติและเวลาที่เดินผ่านไป