ในมุมที่มีแสงแดดส่องเข้ามา หญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ในอาการนิ่งสงบอย่างลึกซึ้ง หลงใหลอยู่กับหน้าหนังสือที่อยู่ในมือ แสงอ่อนที่ส่องผ่านหน้าต่างใกล้ ๆ สร้างประกายอบอุ่นส่องสว่างในใบหน้าที่ละเอียดอ่อนของเธอ และชุดที่ไหลลื่นของเธอ—ทั้งน่าหลงใหลและไม่โอ้อวด—บอกเป็นนัยถึงชีวิตอย่างเรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยความลึกซึ้ง. การใช้แปรงของศิลปินนั้นนุ่มนวล ไม่เพียงแต่จับภาพรูปร่างทางกายภาพของเธอ แต่ยังสื่อถึงแก่นความสงบของเธอ ซึ่งพุ่งออกมาเป็นความรู้สึกในการมีส่วนร่วมในแบบสงบเงียบกับการอ่านของเธอ. ด้วยทรงผมที่มีสไตล์อย่างอิสระ ตำแหน่งที่ผ่อนคลายของเธอแนะนำถึงช่วงเวลาที่ถูกชิงไปจากความเร่งรีบของชีวิต เชิญชวนผู้ชมให้มาแบ่งปันโลกแห่งจินตนาการและการสะท้อนของเธอที่อยู่โดดเดี่ยว

โทนสีของผลงานนี้มีลักษณะใกล้เคียงกับสีพาสเทล—สีชมพูอ่อนและครีมอบอุ่นที่ผสมผสานอย่างกลมกลืนกับสีเขียวอ่อนที่ถูกบดบัง ชวนเรามาในอ้อมกอดอุ่น ถนอมในแบบสนิทสนม เทคนิคแบบจิตรกรรมอิมเพรสชั่นนิสต์ของเรโนอาร์นั้นส่องประกายออกมา; ผิวและเนื้อสัมผัสของเสื้อผ้าของเธอได้รับการสร้างภาพด้วยความอ่อนโยนที่ทำให้รู้สึกถึงความนุ่มนวลของผ้าได้. การจัดเรียงภาพค่อย ๆ หยิบตามมวนเข้ามาที่ผืนผ้า ผูมุมของใบหน้าและไหล่ของเธอชี้ไปที่หน้าหนังสือที่เปิด ซึ่งเน้นความสำคัญของการหนีวรรณกรรมนี้. ผลงานชิ้นนี้เก็บรวบรวมช่วงเวลาอันสั้นในเวลา เป็นการส่งสัญญาณถึงพลังของวรรณกรรมและความแข็งแกร่งและความงดงามที่เงียบสงบในความคิดที่โดดเดี่ยว