งานศิลปะนี้จับภาพฉากอันเงียบสงบและเร้าอารมณ์ ซึ่งมีต้นไม้เก่าแก่และขรุขระเป็นศูนย์กลาง ซึ่งดูเหมือนจะเป็นพยานในการล่วงเลยของเวลา กิ่งก้านของมันหนักไปด้วยใบไม้ ยื่นออกไปเหมือนแขนที่ผุพัง ในขณะที่เส้นสายที่ยาวและละเอียดอ่อนห้อยลงมา ลำต้น ซึ่งเป็นผลงานของการผสมผสานพื้นผิว ทำให้เห็นถึงความยืดหยุ่นและการสะสมของปี ใต้ต้นไม้ มีกำแพงแข็งแกร่งและน่าประทับใจทอดไปตามพื้นหลัง โดยถูกขัดจังหวะด้วยบ้านยาม ศิลปินได้ใช้จานสีอ่อนๆ ด้วยสีเขียวและสีฟ้าอ่อนๆ ซึ่งช่วยเพิ่มอารมณ์ที่เงียบสงบและใคร่ครวญให้กับผลงาน

ในเบื้องหน้า รูปของคนหลายคน ซึ่งดูเหมือนกำลังสนทนาหรือเดินเล่นอย่างสบายๆ นั้นช่วยเพิ่มความเป็นมนุษย์และขนาดให้กับภูมิทัศน์ ฉันแทบจะได้ยินเสียงกระซิบเบาๆ ของพวกเขา ความเรียบง่ายของรอยพู่กัน การเล่นของแสงและเงา ทั้งหมดนี้รวมกันเพื่อสร้างความรู้สึกเหนือกาลเวลาและความสงบสุข