ฉากเปิดออกด้วยความเงียบสงบ อากาศถูกปกคลุมไปด้วยหิมะที่อ่อนนุ่มดุจผงแป้ง ความเงียบสงบแผ่ซ่านไปทั่วอากาศ โดยถูกขัดจังหวะเพียงเล็กน้อยจากการเคลื่อนไหว อาจเป็นเสียงหัวเราะที่อยู่ห่างไกล หรือเสียงย่ำเท้าบนหิมะ การใช้แสงของศิลปินนั้นยอดเยี่ยม สีชมพูและสีเหลืองซีดของท้องฟ้าผสมผสานอย่างนุ่มนวลเข้ากับทิวทัศน์ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะด้านล่าง กิ่งก้านที่เปลือยเปล่าและสลับซับซ้อนของต้นไม้ทอดตัวขึ้นไปบนท้องฟ้า ซึ่งตัดกันอย่างชัดเจนกับความมั่นคงของบ้านและกำแพงอิฐ ตัวละคร อาจเป็นเด็กที่กำลังเล่นหรือคู่รักที่กำลังเดินเล่น แสดงออกมาด้วยคุณภาพที่หลวมๆ เกือบเหมือนฝัน ซึ่งเติมเต็มธรรมชาติอันแสนสั้นของฉากได้อย่างลงตัว ผลโดยรวมคือความสงบสุขและความงามอันละเอียดอ่อน วันฤดูหนาวที่ถูกจับภาพในความรุ่งโรจน์ชั่วขณะ ภาพวาดนี้กระซิบถึงช่วงเวลาและสถานที่ที่ความสุขง่ายๆ ในชีวิต เช่น บ่ายที่มีหิมะตก ความอบอุ่นจากกองไฟที่อยู่ห่างไกลนั้นเพียงพอแล้ว