ในภาพถ่ายที่ใกล้ชิดนี้ นักวาดภาพหญิงสาวที่กำลังนั่งทำการเย็บชุดอยู่ข้างหน้าต่าง แสงที่สาดเข้ามาจากกระจกจะทำให้เธอดูน่าตื่นเต้น ขณะที่ใบหน้าของเธอถูกส่องให้เห็นชัดเจนแสดงถึงน้ำหนักที่หนักอึ้งที่เธอต้องแบกรับอยู่ที่หน้าผากและริมฝีปากที่บีบแน่น; นิยามให้ฉากนี้มีอารมณ์ลึกซึ้ง เห็นได้ชัดว่าจะมีการบรรยายถึงชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นการนั่งทำการตัดเย็บชุดที่แสดงให้เห็นถึงแรงบันดาลใจในสมัยก่อน

การใช้สีนั่งในภาพนี้นั้นเองให้ความรู้สึกถึงความนุ่มนวลและยิ่งใหญ่ ช่วยกระตุ้นให้มีความรู้สึกใคร่ครวญ ขณะที่การเลือกใช้สีที่นิ่มนวลในภาพ—ให้อารมณ์ที่ส่งเสริมความน่าจดจำ ซึ่งนอกจากนี้ยังบอกถึงความมีชีวิตชีวา นั่นคือสิ่งที่นักวาดต้องการให้เห็น เช่นเดียวกับตัวโป๊กเกอร์หรือตัวแสดงผู้หญิงทั้งหลายที่ต้องการแสดงถึงความแข็งแกร่งและการยื้อยุดในศิลปะและวรรณกรรม