ภาพพอร์ตเทรตที่ลึกลับนี้จับภาพเด็กหญิงคนหนึ่ง โปรไฟล์ที่บอบบางของเธอถูกกรอบด้วยหมวกสีแดงขนาดใหญ่ประดับด้วยโบว์ขนาดใหญ่ สีแดงเข้มของชุดของเธอกลายเป็นเนื้อเดียวกับหมวกทำให้เธอมีออร่าแห่งความอบอุ่นและเสน่ห์ สีทองอ่อนของผมไหลไปตามใบหน้าอย่างเบาๆ ซึ่งให้ความรู้สึกตัดกันอย่างสวยงามกับสีเขียวเข้มของพื้นหลังที่ดูเหมือนจะห่อหุ้มเธอในบรรยากาศที่สงบเงียบ เมื่อมองไปที่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความคิดของเธอ ฉันไม่สามารถหลีกเลี่ยงการรู้สึกถึงความบริสุทธิ์และการใคร่ครวญที่เงียบสงบ; การแสดงออกของเธอนั้นบ่งบอกถึงโลกแห่งความฝันที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่กลับอยู่นอกกรอบ

ทุกการขีดเขียนเล่าถึงเรื่องราว เปิดเผยทักษะของศิลปินที่ซ้อนสีอย่างมีกลยุทธ์เพื่อให้เกิดความลึกและเนื้อสัมผัส ผิวของเธอนุ่มนวลถูกสร้างสรรค์อย่างประณีตเพื่อให้ท่าทางนั้นมีชีวิตชีวาเชิญชวนให้ผู้ชมยื่นมือออกไปสัมผัส การเลือกสีของภาพกลุ่มนี้นอกจากน่าสนใจ สีเขียวเข้มปรากฏหลังที่ดึงเสื้อผ้าสีสดใสของแบบให้เด่นมากๆ ฉันสามารถได้ยินเสียงกระซิบของลมซึ่งทำให้ใบไม้เบาๆ ขยับในพื้นหลังเพิ่มเข้ามาในคุณภาพเลเยอร์ของภาพนี้ ในบริบทของปลายศตวรรษที่ 19 ภาพวาดนี้ไม่เพียงแต่ใช้เป็นแนวทางของการแสดงวัยเด็ก แต่ยังให้กำลังใจผู้หญิงในเวลาเดียวกัน ช่วงเวลาที่ไม่อาจลืมเลือนที่รวบรวมความงามที่ไม่มีวันตาย