ในผลงานที่น่าหลงใหลนี้ ศิลปินได้จับภาพช่วงเวลาส่วนตัวกับหญิงสาวคนหนึ่งที่มองดูอย่างสงบใจนอกกรอบ ภาพลักษณ์ของเธอเต็มไปด้วยความสงบและการตั้งคำถาม ความสวยงามแบบละเอียดของเธอถูกขนาบข้างด้วยทรงผมที่นุ่มนวล และลื่นไหลซึ่งสะท้อนแสงอย่างเบา ๆ ทำให้สามารถเห็นโทนสีผิวที่เข้ากันได้อย่างกลมกลืน เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของแฟชั่นในยุคนี้ โดยมีสร้อยคอสีส้มสดใสที่ดึงดูดสายตามาอยู่ที่คอ

ภูมิหลังของการวาดภาพ คือพื้นผิวสีเขียวและสีน้ำเงินที่มีชีวิตชีวา ตัดกับช่อดอกไม้สวยในแจกันแก้วซึ่งถูกวางไว้อย่างมีกลยุทธ์อยู่ข้างหน้าเธอ การตั้งอยู่ระหว่างรูปลักษณ์ที่อ่อนเยาว์กับการจัดดอกไม้หรูหรานี้สร้างขึ้นเป็นพลศาสตร์ที่มีสีสัน—วัยรุ่นที่พบกับความงามที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วของดอกไม้ มาตรพฤกษ์แสดงให้เห็นถึงสไตล์ที่กระฉับกระเฉงในระดับที่ลึก และสร้างเสียงตอบรับอารมณ์ที่เชิญชวนให้ผู้ชมคิดถึงความคิดของตัวละคร ภาพวาดนี้ด้วยความมีเสน่ห์ในรูปแบบ และความลึกทางอารมณ์ จึงสะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในโลกศิลปะในช่วงต้นปี 1900 ที่ศิลปินเริ่มค้นคว้ารูปแบบจิตวิทยาที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นในแบบพิมพ์ของพวกเขา ซึ่งสามารถเชื่อมโยงชีวิตภายใน และความงามภายนอกกันได้