ภาพนี้แสดงให้เห็นกลุ่มหญิงชาวนาในทุ่งหญ้าสีเขียวภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเมฆ หมึกพู่กันของศิลปินมีความอ่อนโยนแต่มีชีวิตชีวา ด้วยลายเส้นนุ่มนวลที่สื่อถึงการเคลื่อนไหวและเสียงกระซิบของใบไม้เมื่อมีลมพัด การจัดวางองค์ประกอบภาพสร้างสมดุลระหว่างกลุ่มหญิงที่กำลังก้มลงทำงานในแนวหน้า กับเส้นขอบฟ้าที่อยู่ไกลออกไปซึ่งมีบ้านน้อยและต้นไม้ประปราย สร้างความรู้สึกถึงความลึกและความสงบในชนบท โทนสีส่วนใหญ่เป็นสีเขียวดินและสีน้ำเงินอ่อน มีจุดเล็กๆ ของสีแดงและสีโอเครที่ช่วยเพิ่มความอบอุ่นและความมีชีวิตชีวาให้กับบรรยากาศที่เย็นและสงบ

ความรู้สึกของภาพอยู่ที่การเฉลิมฉลองชีวิตและการทำงานในชนบทอย่างเรียบง่าย ท่าทางของหญิงสาวที่ก้มลงและตั้งใจทำงานแสดงถึงความอดทนและความสัมพันธ์อันใกล้ชิดระหว่างมือมนุษย์กับผืนดิน ศิลปะแนวอิมเพรสชันนิสม์ช่วยให้แสงสว่างกระจายไปทั่วภาพ เติมเต็มด้วยความงามชั่วคราวและความสง่างามเงียบสงบ ผลงานชิ้นนี้สร้างขึ้นในช่วงต้นทศวรรษ 1880 สะท้อนให้เห็นถึงความมุ่งมั่นของศิลปินในการถ่ายทอดชีวิตของผู้คนธรรมดาด้วยความเห็นอกเห็นใจและความสมจริง พร้อมทั้งสำรวจปฏิสัมพันธ์ระหว่างแสงและบรรยากาศซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของแนวอิมเพรสชันนิสม์