Deze indringende scène toont een groep boerenvrouwen die werken op een weelderig groen veld onder een uitgestrekte, bewolkte lucht. De penseelstreken van de kunstenaar zijn delicaat maar levendig; zachte, veerachtige streken suggereren beweging en het zachte geritsel van bladeren in de wind. De compositie balanceert de groep vrouwen op de voorgrond die gebogen zijn in hun werk met de verre horizon, waar kleine boerderijen en bomen het landschap sieren, wat een gevoel van diepte en landelijke rust creëert. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door aardse groenen en gedempte blauwtinten, doorspekt met subtiele accenten van rood en oker, die warmte en vitaliteit brengen in de anders koele en kalme omgeving.

De emotionele impact van het schilderij ligt in de bescheiden viering van het plattelandsleven en het werk. De houdingen van de vrouwen — gebogen en geconcentreerd — spreken van veerkracht en de intieme verbinding tussen menselijke handen en de aarde. De impressionistische stijl laat het licht over de scène glinsteren, wat een vluchtige schoonheid en stille waardigheid geeft. Geschilderd begin jaren 1880, weerspiegelt dit werk de toewijding van de kunstenaar om het gewone leven met empathie en realisme te portretteren, terwijl het ook de interactie van licht en atmosfeer verkent die de revolutionaire benadering van het impressionisme kenmerkt.