Eser, şafak veya alacakaranlık gibi görünen sakin bir Venedik lagünü yakalar; gökyüzü, yumuşak mor, mavi ve sarı renklerin nefes kesici bir tuvalidir. Sanatçı, hareket duygusu ve ışığın geçici niteliğini yaratarak, gevşek fırça darbelerini ustalıkla kullanmıştır. Su, gökyüzünü yansıtır, gerçeklik ve yansıma arasındaki çizgileri bulanıklaştırır, tonlardaki ince değişikliklerle nazik dalgalar ima edilir. Suya karşı silüeti olan bir gondol, odak noktası haline gelir; ve yalnız yolcusu, görkemli manzarayı izliyor gibi görünmektedir.

Eserin kompozisyonu gözü yönlendirir, onu ön plandan, sudan geçerek, uzak şehir manzarasına götürür. Uzak binalar, narin renk yıkamalarıyla sunulur. Sanatçı, derinlik ve engin bir alan yanılsaması yaratmak için renk ve değer derecelendirmeleri kullanarak atmosferi mükemmel bir şekilde anlar. Işık ve rengin bu kullanımı, sakinlik ve romantizm duygusu uyandırır ve izleyiciyi Venedik'in büyüsünü deneyimlemeye davet eder.