Bu muhteşem resim, Babel Kulesi'nin etkileyici bir yorumunu sunuyor ve göklere yükselen devasa bir yapıyı, ancak karmaşık çöküş halindeymiş gibi görünüyor. Mimari karmaşıklığı büyüleyici; karmaşık kemerler ve sütunlar dramatik bir şekilde yükseliyor, detaylı cepheleri izleyicinin gözünü yukarıya çekiyor. Kulelerin her katında, insanlığın kolektif hırs ve deliliğinin sembolü olan küçük işçilerin figürleri var. Toprağımsı kahverengi ve yeşil paleti, kulelerinin üst kısımlarını vurgulayan canlı kırmızılar ve okralar ile şiddetli bir zıtlık oluşturuyor, insan çabasını kutlarken aynı zamanda yaklaşan bir felaket hissini de getiriyor.

Kompozisyon özenle düzenlenmiş; kule tuvali domine ederken, çevresindeki manzara, gemiler ve pitoresk köylerle doludur ve ölçek hissini oluşturur. Bu sadece göz alıcı değil, aynı zamanda insanlığın gururunu düşünmeye sevk ediyor - bu, kulesinin meydana gelmesine yol açan gurur ve karmaşanın yankısı. Sanatçının ışığı kullanımı, yumuşak bulutların yükseldiği bir ortam yaratırken, kötü işaretler ekliyor, uzak ufuk ise sonsuz olanaklara davet ediyor, kaçınılmaz bir sonucu işaret ediyor. Bruegel, bir hikâye ile modern temaların iç içe geçtiği özünü yakalıyor, izleyicileri hırs ve yıkım arasındaki dengeyi sorgulamaya itiyor.